دهانت را می بویند
مبادا که گفته باشی دوستت می دارم
دل ات را می بویند

روزگار غریبی ست نازنین...

و عشق را کنار تیرک راه بند تازیانه می زنند

. عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد

*** 
در این بن بست کج و پیچ سرما
آتش را به سوختْ بارِ سرود و شعر
فروزان می دارند
به اندیشیدن خطر مکن

روزگار غریبی ست نازنین...

آن که بر در می کوبد

 شباهنگام به کشتن چراغ آمده است .

 نور را در پستوی خانه نهان باید کرد

 آنک قصابان اند بر گذرگاه ها مستقر
با کنده وساتوری خون آلود

روزگار غریبی ست، نازنین...

و تبسم را بر لب ها جراحی می کنند

 و ترانه ها را بر دهان

. شوق را در پستوی خانه نهان بایدکرد

 
کباب قناری
بر اتش سوسن و یاس

روزگار غریب ست، نازنین...

ابلیس پیروزْ مست سور

 عزای ما را بر سفره نشسته است

 خدا را در پستوی خانه نهان باید کرد

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: